|
Frequently Asked Questions - Vaak gestelde vragen op rij of het onderwerp op ABC |
|
Heb je nog een andere vraag of een tip? Vul het contactformulier dan snel in! |
Aanschaf
- Alleen zijn -
Badderen - Beginnersvogels
- Bourke
- Broeden
- Geluid - Grasparkiet - Huisdier - Huisvesting - Knippen - Kooi - Kosten
- Lawaai - Nagels knippen - Nestblokken - Nestelen - Prijs - Puberen - Silo - Slopers
- Sproeien - Tamheid - Veilen van nagels - Vergelijkbaar - Verveling - Vliegen - Voedersilo - Vredelievend - Water
- Weekend weg
ANTW: Een Catharina kun je gerust in een parkietenkooi huisvesten. Natuurlijk geldt net als voor ons mensen, hoe groter het huis hoe prettiger zo'n diertje zich kan voelen wanneer hij er in opgesloten is. Ik adviseer geen
ronde kooi te nemen. Verder kun je als maatstaf voor de diepte van de kooi de spanwijdte van de vleugels gebruiker. Dus zeker 20 tot 30cm diep. Ook kan ik je adviseren om als je een kooi koopt deze niet direct vol stokken
en speelgoed te hangen. Catharina's zijn ontzettend nieuwsgierig en klauteren liever dan ze vliegen (dat zul je zeker merken, ze wippen niet van stok tot stok) maar moeten in het begin een 'basis-kooi' hebben zodat
ze eerst tot zichzelf kunnen komen. Hebben ze na een week of 3 het overzicht en geen angst voor jou meer dan zou ik zeggen, hang ipv nog een stok, een stuk touw vanaf het kooidakje naar beneden. Dit vinden Catharina's veel leuker...
ANTW: De reden dat ik ben overgestapt van Agaporniden naar Catharina's geldt als nummer 1: het lawaai. Catharina's zijn heel rustig en produceren over het algemeen een soort gemurmel wat wat lijkt op babypraat. Ze zijn wat dat betreft wel heel gezellig maar daardoor niet zo popi als de kanarie of grasparkiet met hun gekwetter.
ANTW: Catharina's zijn zeer vredelievend. Ze hebben mij nog nooit, maar dan ook nog nooit gebeten. Als ik mij ineens omdraai en met mijn vinger wijs dan schrikken sommigen (lang niet allen) wel maar verder dan een voorzichtige beet ter waarschuwing met wat licht geblaas erbij komt het niet. Dat heb ik bij de Agaporniden anders gemerkt; zonder reden kunnen ze ineens het op een krijsen zetten maar ook ineens bijten. Altijd oppassen met je ogen dus. Dat geldt voor de betrouwbare Catharina absoluut niet.
Heb je nog een andere vraag of een tip? Gebruik het contactformulier!
ANTW: Het antwoord is eigenlijk al gegeven. Mijn inziens is de Catharina idealer als huisdier dan een Agapornide of andere dwergpapagaai. Overigens,de laatsten worden ook heel heel tam maar wel heel heel eenkennig en dat
levert vaak de problemen.Catharina's worden zo tam als dat jij er aandacht aan besteed. Het feit dat
ze voor niemand bang zijn en op iedere schouder of vinger zitten zonder te bijten of te krijsen bewijst hun a-eenkennigheid. Ook maakt het man of pop (vrouw) zijn niet uit voor de Catharina. Ze vertrouwen iedereen wat dus... ook niet beschaamd moet worden.
ANTW: Catharina's worden zo tam als dat jij er aandacht aan besteed. Als je wilt worden ze handtam. Zoals in vraag 4 te lezen is zijn Catharina's niet eenkennig en dus (hand)tam naar iedereen toe. Zelfs vreemden zullen ze niet afschrikken dus als waakvogel zijn ze niet geschikt!
ANTW: Catharina's hoef je niet (tijdelijk) te (laten) kortwieken want ze zijn zo rustig dat ze zeker bij je blijven of op je af komen stappen. Verder klauteren ze liever dan dat ze vliegen zoals in vraag 1 ook te lezen is, "lopen" ze liever naar een andere stok dan dat ze vliegen. Bij voorkeur vliegen ze dus maar korte stukjes. Let wel op bij de eerste keren dat de vogel vliegt in verband met aanwezigheid van ramen. Een gordijn ervoor hangen is slechts een tijdelijk lapmiddel. De vogel leert het na 1 a 2 keer zeker af om het raam te kiezen als uitgangspunt
ANTW: Mijn advies is om een Catharina bij een kweker te kopen of tenminste een vogel waar een ring omheen zit. Dit is je garantie dat het om een jonge vogel gaat omdat daar het jaartal ingegraveerd staat.
Een kweker weet het ook zonder ring. Het is namelijk niet als bij grasparkieten of Agaporniden aan de neusdop of teenkleur of snavelkleur te zien hoe jong je vogel is.
Overigens heb ik qua tamheid met oudere vogels ook geen problemen gehad. Maar jong is leuker! En mocht je een kweker in jouw omgeving zoeken, vul dan het contactformulier in (met je postcode) en ik zoek ze voor je op in mijn ledenlijst!
ANTW: Catharina's zijn absoluut geen slopers. Hoewel ze kraag kauwen op bijvoorbeeld boomschors, beukensnippers of wilgentakken zullen ze geen boeken, gordijnen, papier als kranten en tijdschriften maar ook geen houten schilderijlijsten of telefoonsnoeren slopen. Slopen heeft vaak ook met aandacht te maken. De agapornide sloopt om zijn nest in gereedheid te brengen en wil dus jouw als partner paaien. De papagaai sloopt vaak uit verveling maar ook om zijn snavel scherp te houden. Dat geldt maar voor een klein deel voor de Catharina Parkiet. Geef regelmatig verse wilgentakken of takjes of trosgierst en om verveling te voorkomen is een opgehangen touw of speeltoestel geweldig!
ANTW: Qua rust, vredelievend- en tamheid is een gelijkwaardige andere vogel de Neophama Bourkii of Bourke. Voor meer details over die vogelsoort kun je terecht bij Neophemaplaza . Ook de Kakariki vogel uit Nieuw Zeeland is zeer vredelievend, rustig en tam te krijgen. Zie voor meer informatie mijn Kakariki-pagina.
ANTW: De prijs varieert in de dierenwinkel voor een Lichtgroene Catharina (gewoon groen is dat wat ook wel Wildkleur wordt genoemd ) van 33 EUR (70NLG). Maar kwekers onderling of kwekers naar particulieren toe hanteren eerder prijzen van 12 tot 20EUR (25-45NLG). Ook kun je een beurs bezoeken al raad ik ten stelligste af om daar je vogel te kopen. Ter orientatie is het wel weer handig. Verder moet je niet verbaasd zijn als voor een blauwe (Licht Zeegroene) Catharina tussen de 100 en 225 EUR wordt gevraagd (per stuk). Voor zover ik weet zijn er geen kwekers die voor minder dan 45 EUR een blauwe vogel hebben verkocht... Kleurmutaties zijn bij Catharina's niet zo makkelijk als bij bijv. Grasparkieten te kweken. Daarom worden de prijzen hoger naarmate de kleur lichter wordt. Tegenwoordig geldt voor een gele (Lutino) Catharina of witte (Ino) een prijs van tussen de 150 en 250 EUR. Maar dan heb je waarschijnlijk geen topvogel (niet dat dat uitmaakt). Tot een jaar of 3 terug kosten Ino's en Lutino's wel tegen de 450EUR.
ANTW: Met weekenden doe ik in elke voliere of broedkooi net zoveel aantal porties als dat ik dagen wegga. Overigens blijf ik maximaal 4 dagen weg (donderdag ochtend t/m maandagochtend). Zie verder vraag 12.
ANTW: Catharina's zijn gevoelig voor te vet eten (ze mogen niet te veel zonnepitten hebben). Voorheen had ik het voer wel in silo's. Maar omdat ze dan alleen eten wat ze lekker vinden geef ik ze nu dagelijks afgepaste porties (oftewel; rantsoenen). Dit bepaal je door te zien hoeveel een Catharina (zonder zonnepitten) op een normale dag eet en dat is voortaan zijn dagelijkse portie. Zo voorkom je, dat ze dus alleen de lekkerste zaden eruit pikken en krijgen je vogels elke dag automatisch weer wat extra aandacht. Catharina's leiden overigens hierdoor echt geen honger en eens of meermalen per week trosgierst verstrekken is tevens een gezonde aanvulling maar ook een goed tijdverdrijf.
Silo's zijn wel ideaal voor de waterverstrekking. Dit omdat Catharina's altijd proberen te badderen in waterbakjes. In silo's kunnen ze niet badderen en hebben ze dus langer vers water (ook voor de weekenden weer handig). Omdat Catharina's uit de Middenamerikaanse tropen wel vocht gewend/gewenst zijn besproei ik ze elke week 1 of 2x. Als extra baddergelegenheid zet ik daarnaast nog 1x per week een bakje water in de volieres/kooien wat ik savonds weer weghaal.
ANTW: Bij de meeste Catharina's zijn de tenen vleeskleurig en kun je in de nagels het donkergekleurde 'leven' (bloedsomloop) goed zien. In die gevallen zou je kunnen knippen met een nagelknippertje. Je knipt dan het puntje tot vlakbij het leven af. Een schaartje moet je nooit gebruiken. Omdat bij een onverwachte beweging van de vogel, de parkiet zichzelf aan de punt zou kunnen bezeren. Als je het leven in de nagel echter raakt, gaat de vogel bloeden. Dit valt alleen nog met een alluinsteentje te stoppen. Anders bloed de vogel zeker weten dood. Een alluinsteentje is overigns verkrijgbaar in de betere drogisterijen. Omdat knippen dus risico's met zich mee brengt en de tenen soms grijs- en niet vleeskleurig zijn, kun je de nagels beter veilen. Je merkt gauw genoeg wanneer je het gevoelige leven nadert, dat geeft de vogel wel aan.
Heb je nog een andere vraag of een tip? Gebruik het contactformulier!
ANTW: Als je de foto bekijkt lijkt je parkiet inmiddels uitgegroeid tot een volwassen mannetje? En momenteel aan het puberen geslagen is (deze karakteristieken komen overigens bij Catharina's in veel minder sterke mate voor!) Waarom denk ik dat je vogel volwassen geworden is,
1. omdat de neusdop (de neus) blauw is en 2. jouw beschrijving lezend en ook hoe het eruit ziet lijkt je parkiet voer 'op te geven'. Dit doen mannetjes wanneer ze in broedse stemming komen (krols voor katten, loops voor honden). Wanneer parkietenmannen in broedstemming komen gaan ze naast baltsgedrag (liefkozend schuren tegen het popje [vrouwtjesvogel], kopveren opzetten, krop opblazen [dat is de zak onder de snavel waar zeg maar jouw
blauwe stippen zitten], etc.) ook proberen het popje te verleiden door ze te voeren met voer uit hun krop. Dat is vaak een wat geelwit achtig mengsel van weke zaadjes met kropmelk. Misschien (als het niet klopt hoor ik het
graag) heb je jouw parkiet de laatste tijd ook een heel klein beetje gedrag zien vertonen. Misschien niet opvallend gedrag maar kwam hij nog sneller naar jou toe wanneer je hem riep of hem voer aanreikte. Het kan zijn dat
die papachtige substantie een beetje is blijven hangen aan zijn keel. Heb je misschien een spiegeltje/speeltje in zijn kooi? Zo ja, dan is misschien ook wat voer aan dat spiegeltje/speeltje blijven kleven? Of zie je een hoopje zaadjes op de grond onder aan het spiegeltje liggen?
Mijn adviezen;
1. Als je inderdaad een spiegeltje in de kooi hebt, haal deze weg. Het verward de parkiet veel meer dan mensen denken.
2. Je kunt het negeren want na verloop van tijd gaat het over (maar komt jaarlijks terug rond februari/maart) 3. neem nog een vogel in huis wat niet perse een parkiet hoeft te zijn
3. Ga over op rantsoeneren van het voedsel (bekijk wat de vogel dagelijks eet en geef voortaan diezelfde hoeveelheid gepast). Je vogel lijdt geen honger maar je waakt ervoor dat de parkiet alleen de lekkerste zaden (zoals
zonnepitten) opeet. Vet voedsel stimuleert o.a. het opgeven.
4. Geef in deze periode meer fruit dan anders. Snijdt stukjes van een appel, geef ook eens stukjes van een witlof, banaan, kersen, kiwi, sla en andijvie. Pas wel op met de 'groene' groentes omdat hier veel water in zit dus niet dagen achtereen verstrekken maar wissel af. Ook geen fruit uit blik geven. Verder mag je nooit avocado geven, dat is giftig. De bedoeling van fruit is dat er meer water en minder vet en harde substanties in zitten. Dit stimuleert in elk geval niet het opgeven. Ook zorgt fruit voor afleiding.
5. Geef in deze periode minder trosgierst (dit geeft het makkelijkst op namelijk) maar probeer eens van die fruit/honingstengels waar de zaden met honing aan vastgeplakt zitten. Ook dit zorgt voor afleiding.
Verder moet je er een beetje rekening meehouden dat je parkietje wat baldadig wordt. Het is een soort puberteit en wil graag bij jou zijn en zijn zin krijgen. Je hoeft niet altijd toe te geven maar heb wat meer geduld met hem. Met name in deze periode kunnen mensen "ineens" hun voorheen-lieve parkietje niet meer begrijpen en dan gaat de vogel bijten.
Dus als hij niet wil eten of op je hand komen, niet aandringen. Maar negeer hem dan wat meer. Zo ziet hij dat aandacht wordt beloond. Wanneer hij dan weer wel doet wat je wilt en 'lief' is dan kun je belonen met wat appel of
zo (zorg alleen dat er dan niet een bakje appel ergens anders klaarstaat want dat is makkelijker voor hem te krijgen dan wanneer hij doet wat je wilt). Je zult zien dat na deze periode de vogel nog tammer is geworden,
mits... je geduldig bent gew eest.
ANTW: Catharina Parkieten, Engelse- of Australische Grasparkieten, Valkparkieten of Kakariki's zijn ideale parkieten om mee te beginnen. Het zijn sociale, niet agressieve, nieuwsgierige en makkelijk tam te maken vogels. Ook Agapornissen kunnen heel makkelijk tam te maken zijn. Het enige is dat Agapornissen zich praktisch alleen aan 1 persoon hechten. In een gezinsverband waar de vogel bijvoorbeeld in de huiskamer staat is dat weer niet handig/prettig. De vogel kan namelijk net als mensen of bijvoorbeeld honden, jaloers gedrag vertonen en eigenzinnig om aandacht vragen. Als de vogel in een kooi op een van de kamers van uw kinderen blijft en er verder niemand met de vogel wil 'spelen' of hem/haar aandacht wil geven dan kan een Agapornis heel goed in het rijtje
van de genoemde parkietachtigen. Alle nu genoemde vogels hebben een lengte van kop tot staart van tussen de 15 en 27cm. De Kakariki's zijn daarbij het grootst. Ik vind Kakariki's majesteuze en koninklijke vogels met een
schitterende vlucht. Ze zijn heel rustig en ondanks hun grootte ontzettend lief. De beste ervaringen voor wat betreft tamheid heb ik met mannetjes van deze soort. De Grasparkiet is in de rij het kleinst. Deze parkiet wordt in
Nederland in Engelse- en Australische variant gekweekt. Het verschil is het formaat. De 'Engelsen' zijn groter van formaat, hebben een robuuste kop en schitterende schouderpartij. Het zijn veel grotere vogels dan de Australische Grasparkieten. Deze laatste soort wordt overigens veel minder dan vroeger gekweekt.
Met de Valkparkiet (Australisch) heb ik zelf geen ervaring, alleen van lezen en horen zeggen. Deze parkiet is uitstekend tam te maken en ook zeer sociaal en nieuwsgierig. Vaak vinden liefhebbers het kuifje zo mooi wat bij opwinding omhoog komt, zoals bij Kaketoes.
Catharina Parkieten (Midden-Amerikaans) zijn zeer intrigerend. Ze zijn meer klauteraars dan fladderaars en bewegen zich zeer rustig. Ideale vogels als het niet teveel of geen overlast mag veroorzaken. Ze kunnen heel clownesk op hun kop hangen en bij het natsprayen daarbij ook nog hun vleugels spreiden.
Deze vogels hebben een bijzondere plek in mijn hart.
Bourke Parkieten (Austrlisch) hebben wat meer kleurnuances, maken wat meer geluiden en zijn iets meer aanwezig dan de Catharina Parkiet. Ze hebben een zwierige vlucht en kunnen ontzettend nieuwsgierig zitten kijken en
bestuderen. Het zijn ook rustige vogels.
Heel globale informatie dus. Maar nog bodig samgengevat waarbij tamheid/socialiteit zijn weggelaten wat dat hebben alle genoemde vogels;
| Gaat het om rustige vogels = | Catharina Parkieten |
| Gaat het om wat levendiger vogels = | Bourke Parkieten |
| Gaat het om stoere (soms indrukwekkende) vogels = | Kakariki Parkieten |
| Gaat het om een Kaketoe-achtige en levendige vogel = | Valkparkiet |
| Gaat het om een levendige en vooral speelse vogel = | Grasparkiet |
| Gaat het om een persoonsgebonden, levendige en (mens)karaktervolle vogel = | Agapornis |
16. Ik wil graag jonge parkietjes hoe moet ik ze laten broeden?
ANTW: Als je graag jongen wilt kun je je vogels een nestkastje geven. Die moet dan groot genoeg zijn (de dierenwinkel weet de juiste maten) en in of aan de kooi gehangen worden. Je kunt in het nestblok zaagsel doen wat je vervolgens nat maakt. Goed nat mag het blok zijn. Dus eventueel eerst (voor het in de kooi gehangen wordt) flink onder een kraan houden. Daarna doe je het zaagsel erin. Je kunt het blok ook droog houden en het zaagsel wat vochtig (niet drijfnat) houden. Laat het na het nat maken eerst nog een of meerdere dagen staan (niet naast de kachel). Zodat het nog wat vochtig in de kooi wordt gehangen. Waarom is vocht belangrijk? Als vogeltjes eieren leggen is de schaal van de eieren nog week. De schaal van de eieren wordt en blijft hard doordat het vocht uit de lucht onttrekt. Doordat je het vooraf vochtig gemaakt hebt hebben de eieren meer kans goed te blijven. Wat je ook nog in het blok kunt druppelen of in het water kan doen wat je over het zaagsel/nestblok giet, is eucalyptusolie. Veer- en Bloedluizen waar vogels veel last van kunnen hebben houden niet van de lucht en blijven dan weg. Vogels ruiken (!) geen luchtjes en hebben geen last van de eucalyptusolie. Daarbij blijft je kooi wat fris ruiken. Maar geen liters van dat spul gieten want lijkt het wel een sauna ;-))
Als het nestblok in de kooi hangt moet je erop letten dat je voldoende eigeel (droog uit een pak of zak) verschaft en ook schelpengrit. Uit beide dingen halen vogels voor het leggen van hun eieren, heel veel eiwitten. Daarbij is vaak extra vitamines door het eigeel gemengd en werkt het als een soort krachtvoer. Nadat de eieren gelegd zijn duurt het 18-21 dagen voor de jongen uitkomen. Let er vervolgens goed op dat water, eigeel, trosgierst en voer voldoende aanwezig zijn. De jongen worden heel vaak maar in kleine beetjes gevoerd.
17. De snavel van mijn parkiet groeit zo snel dat ondanks knippen het eten steeds moeilijker gaat. Hoe kan dit?
ANTW: Als je graag jongen wilt kun je je vogels een nestkastje gev Ik heb een grasparkiet van ongeveer 3 jaar oud. Zijn snavel is plotseling
zeer snel gegroeid, waardoor het eten moeilijk gaat en knagen op krackers,
schuim of wat dan ook niet meer gaat met als gevolg een nog sneller
groeiende snavel die bijna een halve cirkel vormt. hij steekt bij wijze van
spreken zo in z'n buikje.
Dit is al de tweede parkiet waarbij dit na ongeveer 3 jaar gebeurd. Bij de
vorige heb ik geleerd om z'n snavel te knippen (enge klus) met een speciaal
schaartje uit de dierenwinkel (die het de eerste keer voordeed). Maar de
snavel groeit als een speer. Bij deze parkiet heb ik em ook al 2 keer
geknipt. Allerlei knaagblokjes, schuurpapier op de stokjes, puimsteen en
crackers helpen dus niets. Hij krijgt gewoon parkietenvoer, met als extra
gierst en van die snoepzaadjes in een klein bakje.
Vraag: Hoe kan de snavel (plotseling) zo snel groeien en waarme is die kort
te houden zodat ik em niet steeds hoef te knippen?